Καλύτερα μιας ώρας σκοπιά και φυλακή (επειδή δεν έκανες αναγνώριση) παρά θαλαμοφύλακας. ΟΚ, δεν βγάζει πολύ νόημα ο στίχος, αλλά έτσι είναι ο στρατός. Τίποτα δεν βγάζει νόημα.
Το χειρότερο πράγμα στον στρατό είναι ο… στρατός. Και από όλα τα «χειρότερα» πράγματα που θα συναντήσεις εκεί, χειρότερο όλων είναι το θαλαμοφυλίκι. Κι ας σε παραμυθιάζουν πως πρόκειται για βυσματική υπηρεσία όπου εσύ -υποτίθεται- θα την περάσεις ζάχαρη. Πίκρα είναι. Δεν χρειάζονται υποθέσεις και εικασίες. Εδώ μιλάμε με στοιχεία και ντοκουμέντα κύριοι. Έχουμε κάνει εμείς θαλαμοφύλακες και ξέρουμε. Έχουμε φάει και «Φ» γι’ αυτή την υπηρεσία. Μην ανησυχείτε, καμία σχέση με «Ε», αν και στη θητεία τα βλέπεις όλα. Ακόμη και κύκλους.
Αυξάνεται ο κίνδυνος να φας «καμπάνα»
Θα σου πουν πως είναι ωραία φάση το θαλαμοφυλίκι. Έχεις ένα κεραμίδι πάνω απ’το κεφάλι σου, ζέστη το χειμώνα, δροσιά το καλοκαίρι. Αποφεύγεις βροχές, καταιγίδες, λάσπες, τσουνάμι, κατακλυσμούς και άλλα τέτοια φυσικά φαινόμενα. Σωστά είναι όλα αυτά. Εκείνο που δεν θα σου πουν είναι πως ως θαλαμοφύλακας κινδυνεύεις περισσότερο από ποτέ να μην τελειώσεις τη θητεία σου στην ώρα της. Κι αυτό διότι έχεις τον πειρασμό δίπλα σου. Το κρεβατάκι σου… Είναι εκεί και σε περιμένει, γεμάτο υποσχέσεις. Τι μπορεί να πάθεις εάν κάτσεις λιγάκι απάνω του. Αν κλείσεις για πέντε λεπτά τα ματάκια σου κι εσύ; Θα σου πω εγώ. Να περάσει ο εφοδεύων, τον οποίο στη σκοπιά θα τον είχες πάρει μυρωδιά από κάνα χιλιόμετρο ενώ στο θάλαμο από μυρωδιές παίζει μόνο ποδαρίλα, και να σου ρίξει 5Φ έτσι για να πορεύεσαι.
Θα πλακωθείς με τον τύπο που δεν σηκώνεται με τίποτα
Πάντα υπάρχει ένας τέτοιος σε κάθε λόχο, θάλαμο και διμοιρία. Ο «δεν ξυπνάω με τίποτα». Ναι, αλλά τι γίνεται όταν αυτός ο τύπος πρέπει να ξυπνήσει για να πάει σκοπιά. Ή, ακόμη χειρότερα, είναι το νούμερο που σε αλλάζει. Πας από πάνω του μία. Τον σκουντάς. Μουγκρίζει. Του δίνεις άλλη μία. Κάνει τον ψόφιο κοριό. Ξαναδοκιμάζεις. Δεν αλλάζει τροπάριο. Αλλάζει όμως πλευρό. Πράγμα που δεν βοηθά ιδιαίτερα. Ο ίδιος τύπος, όταν είναι να φύγει με άδεια ούτε ξυπνητήρι δεν χρειάζεται για να ανοίξει το μάτι του αχάραγο και να προλάβει το πρωινό καράβι. Θες να τον σκοτώσεις. Ίσως στην επόμενη βολή με οπλοβομβίδα. Με το σημάδι που έχεις, σίγουρα θα φανεί σαν ατύχημα. Μην σου πω πως αντί για στρατοδικείο, θα σε προτείνουν για υποδεκανέα.
Αποκτάς κακές συνήθειες
Η ανάγκη του να σκοτώσεις την ώρα σου μπορεί να σε οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις, όπως το να χρειαστεί να ανοίξεις κάνα βιβλίο. Χωρίς εικόνες. Και -άκουσον άκουσον- να το διαβάσεις κιόλας. Άσε που μπορεί να το συνηθίσεις, να σου αρέσει και μετά το στρατό να μην μπορείς να το κόψεις. Καλύτερα άνοιξε το κινητό σου, μωρέ. Τι το θες το χαρτί τώρα; Λερώνεις τα χέρια σου από το μελάνι και λερώνεις και το βιβλίο με το τζατζίκι από τα πιτόγυρα.
Βάζεις «κιλάκια»
Let’s face it. Ο στρατός είναι το μόνο μέρος του κόσμου που μπορείς να μπεις ως ανορεξικό μοντέλο και να βγεις Σοφοκλης Σχορτσανίτης. Ουσιαστικά, πρόκειται για κιλάκια αντίστοιχα της γυναικείας εγκυμοσύνης. Μπορεί να σου θυμίζουν μια «υπέροχη» περίοδο της ζωής σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τα θες εκεί για πάντα. Αλλά εσύ θα κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου για να μην κάψεις ούτε μία πολύτιμη θερμίδα. Θα φιδιάσεις στην εκπαίδευση, θα επικαλεστείς τη μέση σου για να αποφύγεις την τιμωρία και θα παραπονεθείς για τα άρβυλα για να μην κάνεις την πορεία ή τον στίβο μάχης. Ε, δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε με τις άοπλες υπηρεσίες. Ένα περιπολάκι 3-6, ένας τρίωρος βραδινός περίπατος δηλαδή, θα βοηθούσε στην καλή κυκλοφορία του αίματος, τη λειτουργία του εντέρου και της καρδιάς. Ενώ η καθιστική ζωή ενός θαλαμοφύλακα είναι έμφραγμα εν αναμονή. Μην παίζεις με την υγεία σου. Βγες από το θάλαμο και κυνήγησε τη ζωή. Μην χρησιμοποιήσεις πραγματικά πυρά μόνο, γιατί θα περάσεις στρατοδικείο.
Κι αν πάθει κανένας τίποτα;
Πέρα από τα αστεία (και μακριά από όσους κάνουν θητεία) αυτό είναι το νούμερο 1 πρόβλημα για έναν θαλαμοφύλακα. Ανάλογα με τη δύναμη του λόχου, ένας τύπος χωρίς καμία –μα καμία- εκπαίδευση έχει την ευθύνη για μερικές δεκάδες άλλους που κοιμούνται. Χωρίς κανείς να έχει την παραμικρή ιδέα για τον άλλον. Τις συνήθειες ή τα προβλήματα που μπορεί να κουβαλάει στο μυαλό του. Η ιδέα και μόνο ότι για τόσους μήνες εμπιστεύεσαι τη ζωή σου περίπου στον οποιονδήποτε τον οποίο η μαμά πατρίδα έκρινε ικανό να σε φυλάει είναι τουλάχιστον ανατριχιαστική.
