Η σημασία του όρου «πίτα» αναφέρεται κατά κύριο λόγο σε έναν τύπο άζυμου ψωμιού και συνακολούθως σε είδος φαγητού με φύλλα και διάφορες γεμίσεις (γλυκές ή αλμυρές), οι οποίες και προσδιορίζουν την ονομασία του. Στην εποχή μας η πίτα αποτελεί ένα είδος τροφίμου, το οποίο κατέχει εξέχουσα θέση στην ελληνική κουζίνα συμβάλλοντας σημαντικά στην διατροφή του ελληνικού πληθυσμού.
Η ποικιλία της είναι τεράστια. Μπορεί να είναι η πίτα με εξωτερική ζύμη ή με φύλλα από σταρένιο αλεύρι ανοιγμένα με τον πλάστη κτλ. Η γέμιση της ποικίλλει και μπορεί να παρασκευαστεί με την ανάμιξη διαφόρων υλικών (είτε αυτά είναι λαχανικά, είτε κρέατα, είτε φρούτα κτλ.) ανάλογα με τις εκάστοτε επιθυμίες και προτιμήσεις μας.
Συνηθισμένες πίτες στην διατροφή των Ελλήνων αποτελούν η σπανακόπιτα, η πρασόπιτα, η τυρόπιτα, η χορτόπιτα, η κρεμμυδόπιτα, η κοτόπιτα, η κολοκυθόπιτα, η κρεατόπιτα, η μηλόπιτα κλπ.
Η σπανακόπιτα και η πρασόπιτα αποτελούν ίσως την πιο κοινή και αγαπημένη πίτα των Ελλήνων ή οποία συχνά αποτελεί και το κύριο φαγητό της οικογενείας. Η παρασκευή της ίσως είναι λίγο χρονοβόρα αλλά η νοστιμιά της και η θρεπτική της αξία είναι τόσο μεγάλη που δικαιώνει τον καταναλωμένο χρόνο και την καθιστά σε αναμφισβήτητη θέση στη γενικότερη διατροφή του ανθρώπου.
Ένα παραδοσιακό κομμάτι πίτας μπορεί να δίνει 150 με 200 θερμίδες. Δύο με τρία κομμάτια από κάθε πίτα αποτελούν ένα μικρό πλήρες γεύμα. Ένα μικρό κομμάτι από την πίτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πρωινό αλλά και δύο μικρά κομμάτια σαν ελαφρύ βραδινό.
Το κρίσιμο συστατικό το οποίο καθορίζει και το ποσό των θερμίδων που περιέχεται σε αυτές είναι τα λιπαρά (είτε από το λάδι, είτε από τα τυριά που βάζουμε).
