Ο ιός Κοξάκι (Coxsackie) ανήκει στους εντεροϊούς ιούς και χωρίζεται σε δύο τύπους, τον Α και Β.
Τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί στην Ελλάδα οφείλονται στον τύπο Α, που προκαλεί μια ήπια μορφή ίωσης και δεν είναι επικίνδυνος. Χρειάζεται όμως παρακολούθηση και ενημέρωση του παιδιάτρου. Σπάνια εμφανίζεται ο τύπος Β, που είναι και ο πιο επικίνδυνος και προκαλεί βαριές λοιμώξεις του αναπνευστικού, μυοκαρδίτιδα, εγκεφαλίτιδα, άσηπτη μηνιγγίτιδα κ.α.
Τα συμπτώματα του ιού Κοξάκι δεν διαφέρουν και πολύ από την κοινή γρίπη, ενώ μερικές φορές μπορεί να παρατηρηθεί εντονότερος μυϊκός πόνος, πυρετός, βήχας, διάρροια και αίσθημα κόπωσης. Οι περισσότεροι ασθενείς με Κοξάκι (συνήθως παιδιά ηλικίας 10 ετών και κάτω) εκδηλώνουν ένα εξάνθημα με έντονη φαγούρα στις παλάμες των χεριών και τα πέλματα των ποδιών. Άλλα σημεία στο σώμα, όπως οι γλουτοί και τα γεννητικά όργανα μπορεί επίσης να εμφανίσουν παρόμοια σημάδια, αλλά είναι πιο σπάνιο. Μερικοί ασθενείς με Κοξάκι αναπτύσσουν και επιπεφυκίτιδα.
Ο ιός εξαπλώνεται πολύ εύκολα, αφού μεταδίδεται από την άμεση επαφή των υγρών του στόματος, όπως το φτέρνισμα και ο βήχας. Μάλιστα η μετάδοσή του είναι ραγδαία σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, τις περισσότερες φορές σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.
Δεν υπάρχει θεραπεία, ούτε εμβόλιο αλλά μόνον υποστηρικτικά μέτρα, ελαφρύ ντύσιμο και άφθονα υγρά. Στα εξανθήματα δεν βάζουμε τίποτα, γιατί υποχωρούν από μόνα τους ενώ η νόσος υποχωρεί πλήρως σε 7-10 μέρες περίπου.
Τα παιδιά καλό είναι, όσο είναι άρρωστα να μην πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μεταδώσουν τον ιό. Η νόσος αφήνει ανοσία και σπάνια νοσούν δεύτερη φορά.
Ο ιός δεν μπορεί να προληφθεί εύκολα. Τηρούνται πάντως οι κανόνες υγιεινής, όπως το τακτικό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, μετά από την τουαλέτα και πριν από το φαγητό, δεν ακουμπάμε τα χέρια στα μάτια και τη μύτη, δεν μοιραζόμαστε το φαγητό και το νερό ή τους χυμούς με άλλα παιδιά στο σχολείο, γιατί αυτός είναι ένας τρόπος από τους πιο συνηθισμένους απαλλαγής μικροβίων
Οι έγκυες πρέπει να αποφεύγουν την επαφή με ασθενή που εκδηλώνει νόσο.
