Το σχολείο δημιουργεί πολλές προκλήσεις, ειδικά για τα παιδιά με Διάσπαση Προσοχής, ή αλλιώς ΔΕΠ-Υ. Η επιτυχία του παιδιού είναι σίγουρη, όποτε υπάρχει υπομονή και συνεργασία, οργανωμένο και σταθερό πλάνο των γονιών, των εκπαιδευτικών και των Ειδικών. Ο γονιός παίζει, διδάσκει το παιδί του, αλλά και συνεργάζεται με τον δάσκαλο, ακολουθώντας κοινέςστρατηγικές μάθησης. Έτσι το παιδί, και μαθαίνει, και είναι ευτυχισμένος μαθητής στο σχολείο.
Το περιβάλλον της τάξης μπορεί να είναι ένας ανεπιθύμητος τόπος, για ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ. Οι μαθητές είναι ανάγκη να συμμετέχουν στο μάθημα, να ακούνε ήσυχα, να είναι συγκεντρωμένοι. Ίσως το πιο απογοητευτικό από όλα, είναι ότι αυτά τα παιδιά θέλουν να μάθουν, θέλουν να συμπεριφέρονται, όπως οι συμμαθητές τους.
Νευρολογικά ελλείμματα, όχι απροθυμία, κρατάνε μακριά τα παιδιά με Διαταραχή ΕλλειμματικήςΠροσοχής, ή/και Υπερκινητικότητα, από τη μάθηση με τον παραδοσιακό τρόπο.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, που μπορούν να συνεργαστούν οι γονείς με τους δασκάλους, για να έχει καλή απόδοση το παιδί με ΔΕΠ-Υ στο σχολείο. Μαζί μπορούν να το βοηθήσουν να στέκεται στα πόδια του, να έχει αυτοπεποίθηση και να λειτουργεί αποτελεσματικά στις προκλήσεις της ημέρας, μέσα και έξω από το σχολείο.
Επικοινωνήστε με το σχολείο και τους δασκάλους
Ως γονέας, είστε προστάτης του παιδιού σας. Για να πετύχει το παιδί σας στο σχολείο, ζωτικής σημασίας είναι η ικανοποίηση των αναγκών του (π.χ. καθαριότητα WC). Είναι εξίσου σημαντικό να ακούστε τι έχουν να σας πουν οι άλλοι υπάλληλοι.
Όταν θέλετε να μιλήσετε από το τηλέφωνο, ή με e-mail, ή εάν θέλετε προσωπική συνάντηση, κάντε προσπάθεια να είστε ήρεμος και να έχετε θετική σκέψη – με καλή στάση, βοηθάτε σε μεγάλο βαθμό την επικοινωνία με το σχολείο.
Αποφύγετε την ακύρωση των εκπαιδευτικών, ή την αμφισβήτηση της ορθότητας αυτών που λένε.
Μπορείτε να κανονίσετε να μιλήστε με τους διευθυντές των σχολείων και τους εκπαιδευτικούς, τώρα στην αρχή. Σας προτείνω να το επαναλαμβάνετε τουλάχιστον σε μηνιαία βάση. Φροντίστε να επισκεφτείτε την τάξη του παιδιού σας, ώστε να μπορείτε να πάρετε μια αίσθηση τουφυσικού περιβάλλοντος μάθησης του παιδιού σας.
Δημιουργείστε κοινούς στόχους.
Συζητήστε τις ελπίδες σας για τη σχολική επιτυχία του παιδιού σας, όπως και τον τρόπο επίτευξής των.
Ακούστε τον δάσκαλο προσεκτικά.
Αποφύγετε τη διακοπή. Η κατανόηση των προκλήσεων του παιδιού σας στο σχολείο, είναι το κλειδί για να βρει λύσεις στη συμπεριφορά του.
Μοιραστείτε τις πληροφορίες.
Εσείς ξέρετε την ιστορία του παιδιού σας – ο δάσκαλος βλέπει το παιδί κάθε μέρα. Μοιραστείτε τις παρατηρήσεις σας ελεύθερα κι ενθαρρύνετε τον δάσκαλο να κάνει το ίδιο. Είναι γνωστό ότι οι δάσκαλοι παραπονιούνται πως οι γονείς δυσκολεύονται να ακούσουν αρνητικά σχόλια για το παιδί τους.
Τέλος, ζητήστε από τον δάσκαλο να δώσει μια πλήρη εικόνα του παιδιού. Η επικοινωνία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μόνο αν είναι ειλικρινής. Ρωτήστε τον δάσκαλο μήπως κάποια προετοιμασία από το σπίτι θα βελτιώσει τη συμπεριφορά τού παιδιού.
Ανάπτυξη και οργάνωση πλάνου συμπεριφοράς στο σπίτι
Βρείτε ένα σχέδιο συμπεριφοράς δικιάς σας, που λειτουργεί. Αγοράστε ένα μπλοκ-ημερολόγιο ημερήσιο και καταγράψτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας, ανάλογα με τα καθημερινά γεγονότα. Θα συγκεντρώστε πολλές πληροφορίες, σε τυχόν δυσκολίες. Με την αρχή του σχολείου, θα μπορέστε να τροποποιήστε τη συμπεριφορά σας.
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μαθαίνουν την κατάλληλη συμπεριφορά στην τάξη, αλλά χρειάζονται οργανωμένεςκαι σύντομες και σαφείς οδηγίες, προκειμένου να κρατηθούν τα συμπτώματά τους υπό έλεγχο. Ως γονέας, είναι καλό να αναφέρετε ξανά και ξανά τους παραπάνω κανόνες, με διάφορα κόλπα επικοινωνιακά, π.χ. σαν να μιλάτε για άλλο παιδί.
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ ανταποκρίνονται καλύτερα σε συγκεκριμένους στόχους ημέρας, ειδικά όταν συνοδεύονται με καθημερινή θετική ενίσχυση και αξιόλογη ανταμοιβή.
Η μελέτη γίνεται μακριά από πόρτες και παράθυρα. Βάλτε τα κατοικίδια ζώα απομονωμένα, όταν ο μαθητής εργάζεται. Συμβουλέψτε να περπατά, ή να σηκώνετε για 3 λεπτά, κάθε 20 λεπτά μελέτης.
Βοηθώντας ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ να οργανωθεί
Οργανωθείτε τώρα για το σχολείο, με ψώνια του γονιού μαζί με το παιδί-μαθητή. Βέβαια, πρέπει πρώτα να μπουν οι δάσκαλοι στην τάξη, για να πουν τί υλικά χρειάζονται και, αφού συγκεντρωθούν οι ανάγκες, θα πάτε για αγορές.
Ανάμεσα στα σχολικά είδη, ας συμπεριλάβετε χρωματιστά ντοσιέ, τετράδια, εξώφυλλα βιβλίων, χρωματιστά στυλό, ένα συνδετικό “μανταλάκι” και τα κίτρινα χαρτάκια υπενθύμισης. Εξηγήστε στο παιδί σας πώς χρησιμοποιείται το καθένα. Αν είναι δυνατόν, κρατήστε ένα επιπλέον σετ βιβλίων κι άλλα υλικά στο σπίτι.
Ελέγξτε και βοηθήστε το παιδί να οργανώσει τα υπάρχοντά του σε καθημερινή βάση, συμπεριλαμβανομένων της τσάντας, των ντοσιέ, ακόμα και τις τσέπες του/της.
Βοηθήστε το παιδί να καταγράψει το ημερήσιο πρόγραμμα – μετά, ας μάθει να χρησιμοποιεί λίστες ελέγχου ορθής ακολουθίας του προγράμματος. Οι στρατηγικές παρέχουν συνεκτική δομή στο αποτέλεσμα. Πάντοτε ο έλεγχος στο τέλος είναι καθοριστικής σημασίας.
Διαλέξτε έναν συγκεκριμένο χρόνο και τόπο στο σπίτι, όπου μπορεί να είναι ακατάστατο, όπου θα παίζει με το κατοικίδιο, όπου θα βλέπει τηλεόραση.
Διδάξτε μια καλύτερη κατανόηση του χρόνου: χρησιμοποιήστε ένα αναλογικό ρολόι και χρονομετρητές για την παρακολούθηση της απόδοσης της εργασίας του.
Αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν εάν οι απαιτήσεις είναι λιγότερες: εξηγήστε στο παιδί σας ότι, για παράδειγμα, αντί των ερωτήσεων 1-30 που έχουν στο βιβλίο ασκήσεων, εκείνο πρέπει να προσπαθήσει να απαντήσει τις 1-15.
Τέλος, παράλληλα με το σχολείο, ας μειώστε τη ΔΕΠ-Υ του παιδιού σας, αναθέτοντάς του μία συγκεκριμένη και ίδια υποχρέωση: π.χ. ας στρώνει ολοκληρωμένα το τραπέζι για φαγητό. Την πρώτη μέρα, θα παρατηρήσει εσάς που θα το κάνετε. Θα ακούει συγχρόνως την κάθε κίνηση: π.χ. “μοιράζω από μία φέτα ψωμί“. Τις επόμενες μέρες, προσπαθήστε να επαναλάβει τα ίδια, το παιδί.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook
για να ενημερώνεστε καθημερινά για ιατρικά θέματα
