Οι γυναίκες που μένουν έγκυοι με την βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν επικίνδυνες θρομβώσεις στο αίμα, προειδοποιούν σουηδοί ερευνητές.
Στην πρώτη του είδους μελέτη, ανακάλυψαν ότι ο κίνδυνος εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης πενταπλασιάζεται κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως, έναντι του κινδύνου που θα διέτρεχαν εάν είχαν μείνει έγκυοι με φυσικό τρόπο.
Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι ουσιαστικά η δημιουργία θρόμβου αίματος σε φλέβα βαθιά μέσα στα πόδια. Ο θρόμβος αυτός μπορεί να αποκολληθεί και να φτάσει έως τους πνεύμονες, προκαλώντας πνευμονική εμβολή.
Τα δύο αυτά φαινόμενα αποτελούν τις δύο κλινικές μορφές της φλεβικής θρομβοεμβολής.
Η παρούσα μελέτη συσχέτισε την εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) με περισσότερα κρούσματα πνευμονικής εμβολής και φλεβικής θρομβοεμβολής. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι γιατροί πρέπει να γνωρίζουν πως υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, παρότι σε απόλυτους αριθμούς η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο παραμένει πολύ χαμηλή. Και αυτό, διότι η πνευμονική εμβολή αποτελεί κύρια αιτία θανάτου των εγκύων.
Λένε επίσης ότι πιθανώς ο κίνδυνος πνευμονικής εμβολής αυξάνεται με την εξωσωματική λόγω της τεράστιας αύξησης που προκαλούν τα φάρμακα της εξωσωματικής στα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα των γυναικών.
Η αύξηση αυτή είναι παροδική: τα οιστρογόνα των γυναικών που έμειναν έγκυοι με εξωσωματική επανέρχονται στα φυσιολογικά όρια καθώς προχωράει η εγκυμοσύνη τους.
Τη νέα μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα Καρολίνσκα, στη Στοκχόλμη, οι οποίοι συνέκριναν τον κίνδυνο πνευμονικής εμβολής και φλεβικής θρομβοεμβολής σε σχεδόν 24.000 γυναίκες οι οποίες είχαν μείνει έγκυοι με εξωσωματική και 117.000 γυναίκες οι οποίες είχαν συλλάβει φυσιολογικά.
Η μέση ηλικία των εθελοντριών ήταν τα 33 χρόνια.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην ηλεκτρονική έκδοση της «Βρετανικής Ιατρικής Επιθεώρησης» (BMJ), είναι καλά γνωστό ότι ο κίνδυνος θρομβώσεως είναι αυξημένης κατά την φυσική εγκυμοσύνη, αλλά έως τώρα παρέμενε άγνωστο εάν αυξάνεται περαιτέρω με την IVF.
Παρακολουθώντας τις εθελόντριες έως και έναν χρόνο έπειτα από τον τοκετό, διαπίστωσαν πως καθ’ όλη τη διάρκεια της κυήσεως η αναλογία φλεβικής θρομβοεμβολής ήταν 4,2 ανά 1.000 σε όσες είχαν μείνει έγκυοι με εξωσωματική και 2,5 ανά 1.000 σε όσες είχαν μείνει έγκυοι με φυσικό τρόπο.
Ο υψηλότερος κίνδυνος παρατηρήθηκε κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως: καταγράφηκαν 1,5 κρούσματα φλεβικής θρομβοεμβολής ανά 1.000 εγκύους στην ομάδα της εξωσωματικής, έναντι 0,3 κρουσμάτων ανά 1.000 στην ομάδα της φυσικής σύλληψης.
Δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στον κίνδυνο πριν από την εγκυμοσύνη ή μετά από τον τοκετό.
Παρ’ όλα αυτά, τα κρούσματα φλεβικής θρομβοεμβολής ήταν λίγα, καθώς την ανέπτυξε τον 0,08% των γυναικών της εξωσωματικής και το 0,05% όσων είχαν συλλάβει φυσιολογικά.
Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν πως η εξωσωματική αυξάνει κάπως τον – ήδη χαμηλό – κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης, αλλά ιδιαιτέρως πολύ κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως.
Επειδή, όμως, η διάγνωση της φλεβικής θρόμβωσης είναι δύσκολη και οι δυνητικές συνέπειες πολύ σοβαρές, πιστεύουν ότι γιατροί και γυναίκες πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τον κίνδυνο.
πηγή
